Deel 3. Avonturen op het water
We varen van Anholt in Denemarken naar Kungso in Zweden. Omdat de voorspellingen aangeven dat er ´s nachts een betere wind staat om die richting uit te varen besluiten we dan ook dat we nu onze tweede nachttocht gaan zeilen.
We halen rond 20:00 uur het anker op en zetten koers naar Zweden.
De zonsondergang is spectaculair op het water!
Om af en toe te kunnen rusten maak ik een zeekooi in de kajuit. Een 1-persoonsbed met een doek ervoor dat je niet je bed uit kunt rollen bij flinke zeegang of als Grütze besluit wat meer te gaan overhellen. Voordeel van die plek is dat je makkelijker te roepen bent van buiten en dat je dus ook snel buiten bent mocht het nodig zijn. In de eerste uren hebben we er zeker gebruik van gemaakt.
Om het uur namen we even rust, maar al snel bleek dat de voorspelde windrichting niet juist was en dat we heel snel op een drukke scheepsverkeersweg zaten en dat het fijner was als we allebei buiten waren om op te letten.
Een extra voordeel hadden we, het was volle maan en dat maakte het zeilen in de nacht wel heel magisch. en het gaf ook een beetje meer licht in de anders zo donkere nacht.
Na een paar keer twijfelen om de oversteek over het verkeersstelsel te kunnen maken, 's nachts heb je toch een minder goed idee van hoe snel een container- of cruiseschip bij je is want ze varen 2 tot 3 x zo snel als wij, hebben we bij voldoende daglicht zo rond 5:00 uur besloten om haaks over te steken en daadwerkelijk koers te zetten richting Göteborg in Zweden. Ik heb 2 x per marifoon een schip opgeroepen om te vragen of ze hun koers iets wilde bijstellen. Dat gebeurde ook en mij werd een prettige voortzetting van de wacht gewenst. Mooi dat het zo werkt.
We leggen rond 8:00 uur Grütze aan in een mooie baai bij Kungso.
Op dat moment is het er druk met geankerde schepen, dus wij liggen een beetje aan de rand, voor het mooie te dicht bij de rotsen, maar er zou niet al te veel wind komen dus laten we het voor nu even zo. We zijn blij dat de toch wel hectische nachttocht voorbij is en dat we Zweden veilig bereikt hebben. We vinden allebei dat nachtzeilen absoluut heel goed te doen is, maar dat we de volgende tocht plannen als we geen verkeersstelsel hoeven over te steken, dat maakt het toch wel extra spannend.
💚
Tijd voor een paar extra uurtjes slaap!
We hebben een mooie bijboot aan boord en nadat we uitgeslapen zijn pompen we die op en roeien we naar het eiland en maken voor het eerst kennis met een eiland uit de Zweedse scheren. De Zweedse scheren bestaan uit duizenden eilandjes, vaak druk bezocht met dagjesmensen met motorbootjes aan steigertjes, maar er wordt ook volop geankerd of aangelegd aan de rotsen.
Vaak staat er een houten hokje met wc en het het is er gewoonweg schoon en opgeruimd. Zweden kent het allemansrecht en iedereen zorgt er meestal voor dat het bezochte gebied opgeruimd en netjes blijft.
Het is heerlijk om de geuren en kleuren op te snuiven in de warme avondzon.
Ik vind wat kraailook en droog een aantal bolletjes. Het is een soort milde knoflook met een vleugje ui. Heerlijk om als kruid te gebruiken. Mijn wildplukhart staat direct weer open.
De bijboot hangen we voor de nacht aan de zijkant van Grütze.
De volgende dag gebruiken we de bijboot om naar een eilandje in de buurt te roeien. We wandelen er heerlijk door een mooi natuurgebied en komen uit bij een klein dorpje met een klein haventje. Daar ontmoeten we Nederlandse zeilers die net aanleggen op de Zweedse manier. Wij hebben dit nog niet gedaan en kijken de kunst even af. Er zit een lijn van de steiger naar een betonblok op ongeveer 15 meter van de steiger. Je vaart naar de steiger pakt die lijn op met een pikhaak en neemt hem mee naar de achterkant van je schip, daar trek je hem aan en zet hem vast op je boot. We raken aan de praat en niet snel daarna zitten we aan boord en drinken een glaasje. Onverwacht gezellige momenten!
Teruggekomen bij Grütze trekt de wind iets aan, ik sta te koken, maar in no time trekt de wind verder aan tot 28 knopen (windkracht 7)
Het Anker houdt de boot niet op zijn plek en we dreigen naar de rotsen te driften.
Robert probeert het anker op te halen en ik probeer de boot bij de rotsen weg te houden, dat is een gevecht want Grütze ligt dwars op de wind en het roer luistert niet naar mijn handeling. Ik zet wat meer motor erbij terwijl Robert het anker van 40 kilogram met de hand uit het water probeert te krijgen.
Wat een heftige situatie!
Het lukt mij om Grütze weer recht te krijgen en het lukt Robert om het anker op te halen.
Snel vaar ik uit de baai en zetten we koers naar het haventje waar we vanmiddag nog zo gemoedelijk een glaasje hebben gedronken.
De bemanning van G Force helpt ons met aanleggen.
pfff....dit soort situaties horen erbij, maar we hebben wel weer een les geleerd.
Niet aan lagerwal ankeren ook al lijkt het weer goed te blijven.
Er ligt in Zweden veel zeegras op de bodem en dat is waarschijnlijk de reden geweest dat het anker ons niet gehouden heeft.
In het haventje lijkt het alsof er niets gebeurd is.
De ochtend erna nemen we net als bijna alle Zweden doen, een duik in het frisse heldere Zweedse water.
Dezelfde ochtend zetten we koers naar Marstrand, ongeveer 24 mijl verderop,
Zeilen met een uitgeboomde fok doen we niet zo vaak, maar het geeft iets meer zeiloppervlak als de wind van achteren komt.
Eens kijken of een keer een gennaker aan kunnen schaffen, dat zeilt in deze windcondities toch prettiger.
Er staat hele lichte wind dus we halen Marstrand niet en dus zoeken en vinden we een plekje in een prachtige baai, waar koeien op het eiland lopen.
Maar....
midden in de nacht begint het te onweren en in een flinke windvlaag gaat het ankeralarm af en blijkt ook hier dat het anker ons niet houdt, 20 meter worden we naar achteren geblazen. Het is aardedonker en de regen en wind zijn pittig. We houden in de gaten of we niet richting de rotsen geblazen worden en dat is gelukkig niet het geval. Er ligt nog een zeilboot achter ons maar die ligt gelukkig te ver.
We houden het goed in de gaten, maar we krabben niet verder, dus duiken we nog maar even ons bed in als de onweersbui voorbij is. Achteraf hebben we te weinig ketting uit kunnen zetten omdat het een relatief smalle baai was.
Weer een les geleerd.
René zei het al: jullie hebben wel een hele steile leercurve.
Inderdaad.
We doen wat we kunnen en leren elke dag bij.
Ook de windsnelheidsmeter heeft het in deze bui niet overleefd.
De dag erna vertrekken we op tijd om een plekje in de haven van Marstrand te bemachtigen.
Varen tussen de scheren, soms smal, meestal liggen er rotsen en ondieptes die je alleen ziet omdat de golven erop kapot slaan, maar onze Navionics app, geeft alles tot nu toe goed aan.
Het fort van Marstrand
We zijn voor het mooie te vroeg, want de meeste schepen vertrekken pas eind van de ochtend, zo komt het dat we met de voorspelde windkracht 7/8 op een niet zo gunstige plek liggen in de haven.
De dag erna adviseert de havenmeester om een andere plek te zoeken. Robert ziet er tegenop vanwege de harde wind die er al is, en ik zie er tegenop om op die plek te blijven. Uiteindelijk met behulp van 2 havenmeesters en een paar zeilers liggen we op een iets meer beschutte plek. Uiteindelijk zullen we hier 5 dagen verwaaid liggen.
Maar...we doen onze was van 3 weken, het gebruik van de wasmachine is inbegrepen bij de (hoge) havenprijs, we wandelen door de prachtige straatjes en wandelen over de machtige rotsen.
Voorbeeld van een bouwstijl voor ons ooit te bouwen Tiny house...
wat een plaatjes van houten huizen komen we tegen!
💚
Marstrand, een druk toeristisch eilandje, waar de mensen 's morgens in badjas over straat gaan om even een duik in zee te nemen en op de terugweg langs de bakker gaan voor een kopje koffie en een broodje. Maar ook de ongekend pure natuur, die tegelijkertijd rauw en zacht is. de kruidig ruikende bossen en de massa's mensen die met de pont van het vaste land komen en 's avonds weer naar huis vertrekken.
We wachten tot de wind gunstig is om uit de haven te vertrekken en na 5 dagen, op 2 augustus, doen we dat ook en vertrekken richting een ankerplek bij Lysekil.
Maar meer daarover in het volgende blog.
Fijn dat je meeleest.
Warme groet,
Robert en Noor
Tja het weer is niet echt zomers te noemen, hier de plassen tussende erepels.
BeantwoordenVerwijderenHoud moet de nazomer is in aantocht.
super weer...alleen zou het leuk zijn als je een rondleiding over de boot geeft met de apparatuur etc..
BeantwoordenVerwijderen