Deel 7. Van Zweden naar Denemarken

Van het mooie eilandje Ven zeilen we naar Kopenhagen. een stad die je, naar men zegt, een keer bezocht moet hebben.

We varen een stukje door een regatta van internationale allure. Landen uit de hele wereld zijn aanwezig en wij zeilen er gewoon doorheen, niks is afgezet en we worden één keer gevraagd om even iets naar bakboord uit te wijken...leuk om te zien!

We varen Kopenhagen binnen...

...en hebben geluk en leggen aan op het laatste plekje aan een kleine steiger bij Nyhavn. Dit is een strategische plek in de stad. Van hieruit zijn lopend de mooie plekken goed en gemakkelijk bereikbaar.

Vanuit de kuip kijken we naar de zonnende mensen die bij streetfoodwagens een hapje en een drankje kopen en genieten van het uitzicht op het mooie Admiral hotel.

Het Admiralhotel is ´s avonds prachtig verlicht.

We bezoeken natuurlijk de kleine zeemeermin die naast de Langeliniehaven op haar rots zit. Ik dacht altijd dat ze naar buiten keek, maar ze kijkt naar de toeristen die graag een foto van haar maken.

Naast de vele prachtige en historische gebouwen zijn er ook veel beelden te bewonderen.

Het interieur is van de ronde kerk met het groene dak.

We nemen even een paar minuten en worden stil in de prachtige sfeer van deze plek.

De beroemde pakhuizen langs het water in Nyhavn.

Nu vooral een drukke straat met veel restaurants en rondvaartboten,

maar met een heerlijke de sfeer ´niets moeten, alleen genieten`.

Op zaterdag is er de wisseling van de wacht bij het paleis.

Dit keer liep het allemaal even anders, er ging een groep weg en bleef weg...de twee rijen met wachters bleven geduldig staan, maar de meeste toeristen, wij ook, zijn na een half uurtje doorgelopen. Ze zullen ongetwijfeld gewisseld zijn ergens die ochtend.

We hebben een rondje door een deel van de stad gelopen...

...op zoek naar een viswinkel. Robert vist al vanaf het begin van onze reis met een lange draad op een rol, dat heeft niet het gewenste resultaat.

In Kristiansand in Noorwegen koopt hij een werphengel, maar dat heeft ook nog niet het gewenste resultaat. Na lang speuren op Internet is hij eruit, er ontbreekt nog een paravan, die de lijn beneden houdt.

In de viswinkel heeft hij het gevonden. Eens kijken of dat wel het resultaat geeft.

We wandelen door een mooie winkelstraat a la PC Hooftstraat.

Om elke hoek is een prachtig gebouw of een mooi plein te vinden.

Na twee nachten nemen we afscheid van de stad. We hadden er nog wel wat langer kunnen blijven, we hebben lang niet alles gezien, maar de rust van de natuur trekt ons alweer, dus gaan we verder.

Onderweg komen we het Koninklijk jacht van het Deense Koningshuis tegen. Wat een prachtig schip!

We gaan op weg naar Rodvig. ´s Morgens is het nog rustig, we moeten we laveren want de wind staat op de neus. Ook hier zijn veel windmolenparken waar we niet doorheen mogen.

In de verte is de Oresundbrug, de verbinding tussen Zweden en Denemarken. Wij gaan er niet onderdoor vandaag maar slaan af naar stuurboord richting Rodvig

´s Middags varen we een andere koers en inmiddels zijn de golven flink opgebouwd vanuit de Oostzee en is de wind aangetrokken, het wordt nog een pittige tocht.

Zulke hoge golven hadden we nog niet eerder.

We varen langs de prachtige krijtrotsen van StevnsKlint.

In Rodvig leggen we aan met aflandige wind in een gaatje van 15 meter, gelukkig zijn er altijd mensen die helpen met lijnen aanpakken. We liggen verder rustig aan een mooie kade. We hebben een mooi gesprek met een oude Deense solozeiler die ons nog mooie plekjes laat zien, die we niet mogen missen. Ook ontmoeten we de Nederlandse bemanning van Tilikum, we zullen ze de komende dagen nog vaker gaan ontmoeten, gezellig!

We struinen een dagje over Stevnsklint, mooie kliffen die op de werelderfgoedlijst van Unesco staan vanwege de laag die erin zit waar onderzoekers sporen van de laatste dinosaurussen gevonden hebben.

Op de rand van de kliffen staat een kerkje, in 1928 is er al eens een naar beneden gestort, de rotsen brokkelen toch elk jaar verder af.

De kerk wordt nu gebruikt voor trouwerijen en is te bezoeken. Wij konden er vanwege een huwelijk niet in.

In de nabijheid van de kerk liggen deze rotsblokken met tekst,

Ik ben er altijd door geboeid .

Onderweg plukken we pruimen die in grote hoeveelheden langs de rotsen staan.

Ik heb van een deel compote gemaakt, het andere deel hebben we lekker opgesnoept.

We blijven nog een nachtje extra en doen de was...

...relaxen op een leeg strandje naast de haven...

...en worden ´s avonds getrakteerd op een prachtige zonsondergang.

💗

De dag erna zetten we koers naar Klintholmen en varen we langs de 143 meter hoge krijtrotsen van Mons Klint.

het is kalm weer en we laveren rustig naar de haven.

Daar vinden we een fijne plek aan een lang steiger. Er zijn nog een aantal Nederlandse zeilers in de haven en we genieten van de gesprekken ´s Avonds komt de bemanning van de G force aan boord, zij hebben ons een paar weken geleden geholpen na onze nare wegwaaiervaring achter het anker. Gezellig om de ervaringen van de afgelopen weken met elkaar te delen.

💗

We varen door een prachtig groen en redelijk ondiep deel tussen allerlei eilandjes door richting Stubbekobing.

En dan gebeurt het toch nog onverwachts...

...in de ondiepere wateren...

...vangt Robert zijn eerste makreel...

vakkundig wordt het beestje schoongemaakt...

en ´s avonds ligt hij op ons bord...

Ik vind het nogal een dingetje, maar eerlijk is eerlijk, hij smaakte prima!

We gaan op zoek naar een rookoventje zodat we de volgende keer een gerookte makreel kunnen eten.

De lege haven van Stubbekobing, een verlaten dorpje, maar we liggen er prima voor een nachtje.

💗

Heel relaxt varen we naar de ankerplek van Femø, een klein eilandje waar we op 4 meter water het anker droppen.

Hier is het nog helder, in de loop van de dag wordt het mistig op het water en we zijn blij met AIS en onze OpenCPN waarop we alle schepen in de buurt met AIS kunnen zien..

💗

Van Femø varen we naar Omø.

Een pareltje. We liggen aan de kade van de visserijhaven, de jachthaven is voor ons te smal om te keren.

Het eilandje is 2 bij 4 kilometer lang, dus wandelen we het eilandje rond en genieten van de prachtige huisjes en mooie plekjes waar we langs komen.

Ook plukken we nog minstens 2 kilo pruimen en ik maak van de helft weer een heerlijke compote. Leuk om zo je fruit te kunnen plukken en te genieten van het pure dat hier zomaar te vinden is.

💗

We zakken af naar het zuiden, maar de wind is tegen dus laveren we tot we er genoeg van hebben en leggen aan in Lohals,

Ook dit is een klein visserijhaventje, met weinig ruimte om te keren, maar we worden steeds handiger in het bedenken van oplossingen om aan te leggen en weg te varen..

Jammetjes uit een stalletje in Lohals, framboos en zwarte bessen!

💗

Elke dag varen we stukje, we zijn op weg naar Kiel want er is mogelijk een weergaatje richting Nederland. maar de wind blaast niet altijd in de goede richting en de stroom is ook flink tegen, dus we eindigen vandaag niet in Marstal maar in Rudkobing.

Hier zijn we twee jaar geleden met de bus geweest, toen we Grutze in Bagenkop hadden liggen en we met ons nieuwe schip op weg waren naar Nederland.

We liggen op een mooie rustige plek en genieten van de mooie winkeltjes, de zonnestralen...

...een zomers maaltje op de Cobb...

en een mooie zonsondergang.

de dag erna is het bewolkt en dat zet de periode in van harde wind en regen.

Toch zetten we koers naar Marstal, omdat we van daaruit mogelijk een goed bezeilde route naar Kiel hebben op vrijdag 17 september.

De route is regenachtig en er zijn vlagen van windkracht 6, zo leggen we aan op een bijzondere steiger. Deze is rond en heeft plaats voor zeker 20 schepen, dat moet in de zomer een gezellige boel zijn.