4. We ontdekken een klein stukje van Öland.

Ik ben altijd op zoek naar stenen (eigenlijk vinden de stenen mij)

Deze hartvormige steen kwam op mijn pad.

het geeft mooi het gevoel weer van wat een geluk wij hebben dat we dit kunnen en mogen doen en dat we dit avontuur ook echt doen samen en dat beseffen we ons maar al te goed

Dankbaar!

💗💗💗

We gaan in de relaxmodus. Robert gooit een hengeltje uit, de zon zakt traag achter het land weg en we genieten van een redelijk rustige avond achter het anker.

12 juni

Plan is om vanaf de ankerplek in de Hanöbukt naar Gronhögen op het eiland Öland te varen. Op fietsafstand van de jachthaven is een gereconstrueerd Viking dorp en dat zou ik graag willen zien.

We gaan vroeg op weg. De zee bouwt zicht flink op, de wind trekt flink aan het het is een oncomfortabele tocht richting Öland. Zoals de wind nu waait, is het mogelijk niet verstandig de haven in te varen. Ik bel de havenmeester van Grönhogen en leg mijn vraag voor: is het veilig om de haven binnen te varen? ik krijg als antwoord dat hij ons aanraadt om verder naar het noorden te varen, richting Kalmar, want het is inderdaad gevaarlijk met deze wind en golven zijn haven binnen te varen. Ik bedank de man voor zijn advies, hij geeft nog even aan dat we op de terugweg altijd welkom zijn. Dat gaan we ook vast doen, als de wind gunstig is tenminste.

We gooien het roer 90 graden om en zetten koers naar het vaste land van Zweden. Het is onstuimig, de golven en wind zijn pittig. Alleen op de kluiver (het voorste zeil) varen we al ruim 6 knopen! We doen de kluiver omlaag en zetten de kleine fok alleen op. Dan is er iets minder druk op de mast. We zetten koers naar Bergkvara en om daar te komen mogen we de laatste 2 mijl door een goed betonde route naar de haven varen. Vlak bij de havenkom aangekomen, trekt de wind nog meer aan en we besluiten dat we het nog niet willen proberen om met een achter (Hek)boei aan te leggen. Gelukkig is er een hele lange kade met autobanden en daar leggen we Grütze aan. Regen en onweer trekt over, maar wij liggen goed en veilig.

de bui trekt over.

...en de schipper zag dat het goed was...

13 juni

Aan de kade, de dag erna. De havenkom op de achtergrond.

We kunnen op de kluiver zonder de motor aan te zetten wegvaren van de kade.

Diesel is haast onbetaalbaar hier, dus we zeilen zoveel mogelijk.

Na een rustige tocht varen we de moderne haven van Kalmar binnen

We vinden een mooie plaats aan de langsteiger.

We krijgen bezoek van de bemanning van Fier, zij liggen ook in Hellevoetsluis en kijken op Rote Grùtze, wat een toeval. Ook ligt er een schip uit onze haven, zelfs van onze steiger, we hebben ze nog nooit ontmoet, maar nu wel...de wereld is maar klein!

Ook duitse zeilers die ons al een poosje op de AIS zien, komen langs, en de mensen die we in Ystad ontmoet hebben ontmoeten we hier ook weer!

💖

We wandelen Kalmar in, bezoeken de Dom en dwalen door de straten.

Mooie tekst op een spreektafel in de Dom van Kalmar.

Dit beeld straalt zoveel warmte en rust uit.

💖💖💖

14 juni

We blijven een dag extra om de mooie burcht en prachtige tuinen te bezoeken.

De Burcht van Kalmar is in perfecte staat en laat het leven uit de middeleeuwen mooi zien.

⚓

15 juni

We varen een stukje verder noord, er staat (te) weinig wind en vanaf het moment dat we vertrekken (rond een uur of 7) dobberen we op het water.

De verwachte wind blijft uit en we dobberen verder...

De brug vanaf Kalmar die Öland met het vaste land verbindt.

traag...trager...traagst...

Ik kan slecht tegen dat gedobber (maar Robert zet de motor niet aan).

We verleggen de koers een beetje, hopend op meer wind...

...het is nog 3 uur dobberen naar de uitgekozen haven van Pallasvik...

...maar ik heb er genoeg van

...en we gooien om 18:15 uur het anker uit, niet op de meest prachtige plek, maar ik ben het spuugzat!!! not always a happy sailor! Meer dan 10 uur dobberen doet wat met mij, Robert kan het meer loslaten en geniet van het onderweg zijn. Ik zie alleen allerlei zeilschepen die wel de motor bijzetten en ons snel voorbij varen...

de wind staat niet dus goed, dus we ruiken de geur van de fabriek, gelukkig draait de wind halverwege de nacht en 's morgens worden we wakker met de frisse geur van dennen.

💥

vroeg in de avond horen we een flinke knal...

is het buiten de boot?

is het binnen de boot?

botst er iets tegen ons aan?

het klonk als knallend glas...

ineens realiseer ik me dat het de fles met bubbels wel eens zou kunnen zijn...

en ja hoor...

de fles die ik heb gekocht om ons noordelijkste punt van deze reis te vieren

is geknald.

...

goed beschermd tegen het rollen, ligt hij tussen plastic bakjes

en nu ligt de la vol wijn en glassplinters

...

omdat we het snel gevonden hebben, is de schade beperkt gebleven en is niet alle wijn de boot ingelopen, wel hebben we extra afwas vandaag en geen fles om te vieren straks, maar dat komt vast goed!

Om 01:00 uiur gaat het ankeralarm, het anker houdt ons niet, dus halen we het anker op, varen weer een stukje naar veiliger water, gooien het anker uit met meer ketting, want we liggen op dieper water, en proberen verder te slapen...dat lukt wonderwel.

Opvallend vind ik dat het om deze tijd alweer wat lichter wordt. De langste dag komt er aan.

💗

16 juni

Plan is om te varen waar de wind ons brengt.

het ene moment varen we richting Öland, het andere moment draait de wind en varen we weer richting het vaste land en de scheren...dus ik zoek een mooie ankerplek voor de nacht.

maar de wind trekt iets aan en we varen toch richting Öland,

Bla Jungfru, een eiland midden in de Kalmarsund.

Een snack voor de lekkere trek

mijn ieniemienie kweekplekje..

knoflook, zaden van de Akelei van Bornholm en ik maak regelmatig verse kiemen om de maaltijden aan te vullen.

(ik krijg de foto niet gedraaid)

🌿🌿🌿

We arriveren in Byxelkrok en daar leggen we vroeg in de avond aan. Het is er rustig aan de steiger

uit

prachtige zonsondergang

☼☼☼

17 juni

Milan is jarig vandaag

We blijven een paar dagen om dit stukje van Öland te ontdekken.

De oude vissershuisjes worden nu gebruikt als winkeltjes en restaurantjes.

Het is er heel sfeervol en straks in het hoogseizoen vast heel toeristisch!

💙💙💙

Er komt plaats aan de kade waar je met een hekboei vastmaakt.

Dit hebben we nog niet eerder gedaan, dus we kunnen het nu mooi ervaren.

Ik haal de lijn door het oog van de boei, geef de lijn aan Robert en dan ga ik naar voren om op de kade te springen (er stond niemand om de lijnen op te pakken) en houd de boot af en haal de lijnen door de ringen.

Het gaat vlekkeloos...

In veel havens in Zweden/Scandinavië is dit de manier van aanleggen, dus fijn om dit een keer gedaan te hebben.

's Avonds ligt de haven weer vol en hebben we weer gezellig contact met verschillende zeilers.

We slapen onrustig, de wind trekt aan, de lijnen kraken, de golven klotsen tegen de zijkant aan en het belangrijkste: houdt de hekboei ons 18 ton zware schip?

dat weet eigenlijk niemand, we horen verhalen van verschoven boeien, dus nemen we het zekere voor het onzekere en Robert springt 's morgens in het water om een extra boei te pakken.